Alweer een hele tijd geleden dat ik hier was, ondanks mijn voornemen om regelmatiger te bloggen. Maar ja, soms lopen dingen anders dan je verwacht en was ik even helemaal niet in de stemming om te bloggen en de laatste maanden ook niet voor Facebook en Instagram.

Op mijn werk was het druk en in juli ging het ineens niet zo goed met mijn vader. Daarnaast begon ik in september met de opleiding Beeldende Vormgeving, waardoor mijn hoofd even helemaal overliep. Inmiddels begin ik een beetje aan mijn nieuwe ritme te wennen... maandag en dinsdag werken in Ede, dinsdagavond naar Drenthe om mijn paps te bezoeken, woensdag naar school, donderdag werken in Ede, vrijdag in Waalwijk en op zaterdag naar Drenthe voor mijn paps.

Gelukkig is mijn paps op het moment redelijk stabiel en is de opleiding die ik volg nog toffer dan ik gehoopt had, het is een soort van freubelschool 2.0 dus echt op mijn lijf geschreven.

Het tempo is hoog evenals de berg huiswerk, maar ik kan er veel van mijn frustraties en stress in kwijt en het geeft me eindelijk wat rust in mijn hoofd, waardoor ik er langzamerhand ook best weer zin in krijg een beetje op Instagram te gaan posten en te kijken hoe het mijn vriendjes en vriendinnetjes daar gaat :)

Na alle drukte van de afgelopen weken gunde ik mezelf vandaag een pyjamadag. Zomaar een dagje zonder verplichtingen... hoe fijn is dat?! Eerst lekker lang uitslapen natuurlijk, daarna uitgebreid ontbijten en ondertussen eens rustig bedenken wat te doen met de rest van de dag. Nu ben ik kampioen bankhangen, maar echt blij word ik toch van lekker een beetje freubelen.

Zo was ik al een tijdje in de ban van het maken van papier, maar na mijn eerste pogingen kwam het er steeds niet meer van tot ik me daar afgelopen weekend ineens een briljante ingeving kreeg ;)

Ik zat zo het papier-schep-setje dat ik vorig jaar kocht te bekijken en bedacht ineens dat ik zelf ook best zoiets zou kunnen maken met mijn 3d printer (die ook al een tijdje op non-actief stond). Ik maakte een ontwerpje in de vorm van een hart, printte het uit en kocht een rolletje horrengaas bij de bouwmarkt. Woensdag deed ik tussen de bedrijven door vast een eerste testje en het werkte wonderwel :)

Vandaag had ik alle tijd om er serieus mee aan de slag te gaan en met Valentijnsdag in het vooruitzicht en de supertoffe actie van Postnl om een lippenstift kus als postzegel te gebruiken leek het me wel gezellig om wat kaartjes te maken voor een aantal lieve Instagram meisjes... gewoon voor de leuk.

Zo gezegd, zo gedaan en met mijn pas uitgevonden snelle droogmethode waren de kaartjes binnen de kortste keren klaar om verder verwerkt te worden :) Dit keer gebruikte ik het restant van een keukenrol, een paar bladzijden uit een oude detective en wat snippertjes roze papier die over waren van een ander projectje.

Ik laat hier alleen de achterkanten van de papieren harten zien, want anders is het voor de ontvangers geen verrassing meer hoe de voorkant er uit ziet ;)

Poeh hé, gaat nog best snel hoor, zo'n pyjamadag! Inmiddels loopt het alweer tegen zessen, dus ik denk dat ik maar eens ga douchen om daarna een verse pyjama aan te trekken om de rest van mijn pyjamadag bankhangend door te brengen... fijne avond allemaal!

... mauwen ze niet. Zo luidt althans het spreekwoord, maar dat gaat niet helemaal op voor mijn Boef. Het is niet echt een jager, maar afgelopen week kwam hij tot 3x toe met een muis naar huis. Daarmee heeft hij in februari meteen al het gemiddelde overtroffen van wat hij normaal gesproken in een heel jaar vangt.

Nou weet ik wel dat het erbij hoort, maar ik hoop niet dat dit de toon zet voor de rest van het jaar ;) Maar om terug te komen op dat muizen en mauwen... ik hoor het altijd meteen als mijn Boef iets gevangen heeft. Hij heeft daar een speciaal geluid voor, een soort van kijk-mij-eens-een-stoere-jaagpoes-zijn-mauw.

Met dat gemauw houdt hij niet op tot ik kom kijken wat hij gevangen heeft en hem herhaaldelijk verteld heb wat een stoere muizenvanger hij is... zelfs al is het midden in de nacht, zoals afgelopen week.

De maandag- en woensdagbuit was, gelukkig, al dood. Wel zielig voor de muisjes hoor, maar die kon ik tenminste na het de hemel inprijzen van Boef gewoon weggooien. Donderdagnacht had ik wat minder, maar het slachtoffertje des te meer, geluk. Dit keer kwam Boef thuis met een nog zeer levende muis om binnenshuis verder mee te 'spelen'.

Het weten dat je kat op muizen jaagt en ze vermoord is nog tot daaraan toe, maar om uit je slaap gerukt te worden om het hele schouwspel live mee te maken... dat gaat toch net even iets te ver. Bovendien had ik al eens een muisje in huis dat de klauwen en tanden van Boef zo'n 2 weken wist te ontwijken en waarvan ik de schuilplaats maar niet kon ontdekken. Uiteindelijk eindigde dat met een overwinningsmauw van Boef en een levenloze muis in de keuken, maar ik keek niet echt uit naar een herhaling van dat verhaal.

Dus toen Boef even afgeleid en muis versuft in een hoekje in de gang aan het bijkomen was zag ik mijn kans. Voorzichtig pakte ik het muisje op, dat er paniekerig, maar nog redelijk ongeschonden uitzag en zette het de voordeur uit om een veilig heenkomen te zoeken. Boef snapte er inmiddels niets meer van en ik geloof dat hij de rest van de nacht op zoek is geweest naar de muis die in rook opging, maar ik waste mijn handen in onschuld en kroop mijn bed weer in om nog wat uurtjes slaap te pakken.

's Ochtends speurde ik nog even de stoep voor mijn huis af, maar vond gelukkig nergens een dode muis, dus ik hoop dat hij het nachtelijke avontuur overleefd heeft en ergens een veilig plekje vond. Soort van 'eind goed, al goed' zullen we maar zeggen.

Met nog maar een paar dagen te gaan durf ik vast voorzichtig de balans op te maken van mijn januari mindermaand. Voor de derde jaar op rij probeer ik zo in de eerste maand van het jaar extra bewust met mijn geld om te gaan. Aangezien ik nogal een impulsieve koper ben is het nog best een uitdaging om mijn hand stevig op de knip te houden... ook als is het maar voor een maand ;)

Bij elke uitgave, met uitzondering van de broodnodige, eerst mezelf 3 keer afvragen of ik het écht nodig heb en of er eventueel een alternatief is, zoals ruilen, iets hergebruiken of kijken wat er allemaal nog in de kast ligt.

Wat ik in ieder geval niet kocht zijn nieuwe wolletjes, want in mijn wolletjesmand vond ik zoveel restjes dat ik er nog zeker een half jaar van haken kan ;)

Verder kocht ik ook niet dat leuke jurkje in de opruiming, want toen ik mijn kledingkast opruimde vond ik zomaar 2 jurkjes terug die ik totaal vergeten was en ook in 2017 nog heel goed kunnen.

In plaats van een nieuwe opbergmand voor alle rondslingerende rollen inpakpapier maakte ik zelf een doos, precies op maat, van stukken karton uit de oudpapierbak die ik netjes beplakte met vellen handgeschept papier uit Nepal die al tijden stof lagen te vergaren, omdat ik ze ooit in een opwelling kocht zonder er een doel voor te hebben.

Al met al bespaarde ik afgelopen maand heel wat en ben dus best trots op mezelf! Alle reden voor een (restjes)slinger zou je denken...

... ware het niet dat ik het niet kon laten wat drukwerk en materialen in te kopen voor de webshop van een deel van de inkomsten van Studio j *bloost* maar dat is investeren hè? Dat is niet zomaar kopen ;)

Pfiew! De blauwste der maandagen is weer achter de rug en hoewel nogal depressiegevoelig en fel tegenstander van maandagen in het algemeen voelde ik me, tegen alle verwachtingen in, nogal opgeruimd afgelopen week :)

Naast maandagen ben ik ook niet echt fan van de maanden januari en februari. Dat heeft niet zozeer te maken met kou, sneeuw en ijs, maar vooral met het gebrek aan licht en de daaruit voorkomende duistere gedachten. Van nature ben ik al een piekeraar en houden allerlei zorgen me, terecht of niet, nogal eens uit mijn slaap, maar in de wintermaanden valt de somberte pas echt als een blok op mijn schouders. Als het aan mij lag zou ik het liefst op 1 januari in een diepe winterslaap vallen om dan in maart weer langzaam wakker te worden.

Maar afgelopen week voelde ik me, geheel tegen de gewoonte in, nogal energiek en opgeruimd. Zal vast te maken hebben met de zonneschijn en het zichtbaar langer worden van de dagen. Ik knapte er enorm van op toen ik vrijdag na mijn werk wegreed en de zon gewoon nog scheen! Toen ik op de autoradio ook nog eens de positieve weerberichten voor het weekend beluisterde ontstond spontaan het plan in mijn hoofd om, passend bij mijn opgeruimd gemoed, mijn huis eens een flinke opruimbeurt te geven.

Wat hebben gehaakte radijsjes in hemelsnaam te maken met dit verhaal zul je je afvragen? Nou ja, die kwam ik dus tegen tijdens mijn opruimwoede en herinnerde me dat ik ze zelfs al eens op de foto gezet had om er ooit nog een blogverhaaltje aan te wijden... bij deze dus ;)

En aangezien ik inmiddels flink opgeschoten ben met mijn opruimactie vind ik dat ik het wel verdiend heb die nu even te onderbreken voor een wandeling in de zonneschijn om zoveel mogelijk licht te absorberen om mijn opgeruimde stemming zo lang mogelijk vast te houden.

Fijne zondag!

Doorgaans vind ik mezelf best stoer en ga ik niet snel een uitdaging uit de weg, maar toen ik afgelopen donderdag naar bed ging en er grote dikke sneeuwvlokken uit de lucht vielen die al snel de wereld van grijs in wit veranderden, kwam de muts in mij spontaan naar boven.

Vrijdag was namelijk de eerste dag dat ik me moest melden in Waalwijk, waar ik de komende maanden vanuit mijn werk gedetacheerd ben om als vormgever 1 dag in de week ondersteuning te bieden aan de reclameafdeling van SPAR supermarkten. Sowieso al best spannend, maar nu dreigde het winterweer de spanning nog eens flink te verhogen.

Uiteraard wilde ik op mijn eerste dag een beetje op tijd aankomen, dus met het vooruitzicht dat ik eerst mijn auto uit zou moeten graven, zette ik de wekker maar een half uurtje eerder. Tot zover alles onder controle, maar echt fijn slapen deed ik niet. Ik ben namelijk niet voor veel dingen bang, maar als het om autorijden met sneeuw en gladheid gaat... mutserigheid ten top!

Alle moed bijeengeraapt, de auto sneeuwvrij en met hangen en wurgen uit de te krappe parkeerplaats over de brokken sneeuw heen geglibbert stond ik eindelijk op de besneeuwde straat. En om een beeld te geven hoe een muts er in een auto bij sneeuw en gladheid uitziet... 2 handjes krampachtig aan het stuur, gezicht vertrokken in een grimas, zweetdruppels op het voorhoofd, schouders hoog opgetrokken en bibberende knietjes ;)

Uiteindelijk deed ik twee en en half uur over de rit die normaal een uurtje kost en eigenlijk viel het allemaal nogal mee, met uitzondering van het stukje bij Nijmegen waar de platgereden sneeuw spekgladde ribbels op het wegdek vormde waar mijn winterbanden maar geen grip op wilden krijgen en ik de auto steeds onder me weg voelde glijden. En hup! Daar was ze weer, de muts, lichtelijk in paniek door het geglibber en de eikel die weigerde afstand te houden en lichtsignalen begon te geven. Maar muts of niet, ik laat me niet gek maken en sukkel lekker in mijn eigen tempo door.

Al met al kwam ik nog redelijk op tijd aan en waren de wegen aardig schoon toen ik naar huis reed. Als laatste mutserige daad parkeerde ik mijn auto op een strategische plek, zodat ik zaterdag wat makkelijker weg zou kunnen rijden. Dat ik daardoor nog een halfuur naar huis moest lopen nam ik voor lief, want als rechtgeaarde muts had ik mezelf natuurlijk wel van geschikt schoeisel met een flink profiel voorzien ;)

Toen het precies op dat moment begon te sneeuwen kwam de ontlading van alle spanningen van de dag en maakte ik een klein dansje in de sneeuw en kon ik eindelijk oprecht genieten van dat witte spul met het vooruitzicht van een weekend vol sneeuwpret in plaats van sneeuwstress.

Tjonge jonge, 1 dag winterweer en meteen ligt het hele land op z'n gat. Gelukkig wel netjes in het weekend gepland, waardoor de overlast nog enigszins te overzien is ;) Ik had, zoals de meeste zaterdagen, een reisje naar Drenthe in de planning staan, maar om de goden niet te verzoeken besloot ik toch maar veilig thuis te blijven.

Aangezien ik nu zomaar ineens wat extra uurtjes voor mezelf had kon ik mooi de laatste hand leggen aan het haakprojectje waar ik afgelopen week aan begon. Het was alweer even geleden dat ik iets haakte, maar op het blog Ogenzalf van Ageeth kwam ik een leuke uitdaging tegen.

De uitdaging was een hangplant met bijbehorende werkbeschrijving te maken. Eerst maar eens wat gegoogeld en verschillende hangplanten bekeken. Als uitgangspunt nam ik de Dischidia Nummeralia, maar dat bleek toch een iets te grote uitdaging. Uiteindelijk is het een totaal nieuwe plant geworden die ik Twiner (engels voor Slingerplant) gedoopt heb.

Naast een aantal slingers in verschillende lengtes haakte ik ook nog een hangpotje en een laagje aarde. Gelukkig zijn de slingers niet zo ingewikkeld, want patronen maken is niet echt mijn ding... en aangezien ik zelf nogal visueel ben ingesteld deed ik er maar plaatjes bij. Ik gebruikte Phildar katoen en haakte met naald 2.

Een werkbeschrijving van het potje is er niet, want ik was te lui om steken te tellen ;) Voor het laagje aarde haakte ik een rondje met een opstaand randje dat precies in het potje past. Hier haalde ik de begindraden van de slingers doorheen en knoopte ze aan elkaar vast.

Ideaal hoor, zo'n katoenen plantje! Wil je ook meedoen met de uitdaging van Ageeth? Dat kan nog de hele maand januari, meer informatie vind je op haar blog.